Przeciętny człowiek bez zaburzeń widzenia, potrafi dostrzec i opisać otaczające go barwy. W celu jak najlepszego odwzorowania widzialnych barw na wyświetlaczach różnych urządzeń (telewizorów, komputerów, smartfonów) stosuje się specjalny model przestrzeni barw – RGB. Co to znaczy?

Model RGB to najpowszechniej stosowany model pozwalający na uzyskiwanie niemal wszystkich widzialnych przez nasze oko barw. Wykorzystywany jest na co dzień do tworzenia projektów graficznych w Internecie.

RGB to model przestrzeni barw – co to znaczy?

Do opisu kolorów używanych w grafice cyfrowej służą modele barw. Każdy model barw ma własna przestrzeń kolorów, a co za tym idzie – własny zakres kolorów możliwych do uzyskania oraz własny sposób ich tworzenia i identyfikowania.

Podstawowe modele przestrzeni barw to:
CMY i CMYK – wykorzystywany w urządzeniach drukujących (model subtraktywny).
RGB – wykorzystywane w urządzeniach wyświetlających, np. wyświetlacz telefonu (model  addytywny),

Pierwszym modelem jest model CMY lub CMYK. Model ten jest powszechnie wykorzystywany w urządzeniach drukujących za pomącą farb, tonerów, atramentów w drukarkach, kserokopiarkach i innych specjalistycznych maszynach drukujących wykorzystywanych w przemyśle poligraficznym.
Model CMY składa się z trzech barw podstawowych:
C – turkusowy (Cyjan),
M – purpurowy (Magneta),
Y – żółty (Yellow).

Ponieważ barwy te nie pozwalają na uzyskanie koloru czarnego (czerń uzyskana z nich nigdy nie będzie czernią) często dodaje się do skrótu tego modelu literę K (ostatnią literę nazwy koloru czarnego – blacK). Czyli razem CMYK.

Wszystkie kolory opisywane są określonymi wartościami liczbowymi. Wzrost lub obniżenie jednej z wartości powoduje zmianę odcienia lub barwy (zmiana więcej niż jednego parametru). W przypadku modelu CMYK można rozróżnić 4 294 967 296 kolorów.

Modele CMY i CMYK są przeciwstawne do modelu RGB, gdyż kolory uzyskuje się w procesie mieszania subtraktywnego, a więc odejmowania składowych koloru w celu wytworzenia czerni, a nie dodawania składowych koloru w celu wytworzenia bieli jak w przypadku RGB.

Zatem co to jest RGB – drugi model przestrzeni barw?

RGB – co to jest zatem?

Wrażenie widzenia dowolnej barwy można wywołać przez wymieszanie w ustalonych proporcjach trzech wiązek światła – czerwonej, zielonej, niebieskiej. Model RGB zwany jest czasem modelem składania (mieszania) świateł.

To właśnie w modelu RGB, barwa przedstawiana jest jako trójka liczb R, G i B. Każda liczba reprezentuje intensywność barwy składowej odpowiednio:
R – czerwonej (Red),
G – zielonej (Green),
B – niebieskiej (Blue).

Każda barwa inna niż biała może być odwzorowana  przez  pewną  proporcję  zmieszania  trzech  barw  podstawowych. Model RGB  to  model  addytywny, oznacza to, że podczas mieszania barw RGB można otrzymać kolory wtórne w wyniku zsumowania  światła (odpowiada  to  mieszaniu  barw  w  naturze,  np.  mieszając taką samą ilość farby czerwonej i niebieskiej otrzymamy kolor fioletowy).

Model RGB ukierunkowany jest na sprzęt tworzący barwę w wyniku emisji światła – monitory, skanery, cyfrowe aparaty fotograficzne. Używa się go do przygotowania plików graficznych przeznaczonych do prezentacji, np. w Internecie.

Wyświetlacze urządzeń (np. monitora) złożone są z pikseli. Każda z tych pikseli ma w sobie tzw. subpiksel w kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim. Kolor piksela czyli tego elementu głównego zależny jest od siły świecenia każdego z subpikseli w kolorze czerwonym, niebieskim i zielonym. Każda z tych wartości może zmieniać się w zakresie od 0 do 255. Przykładowo kolor czarny to w systemie RGB zapisujemy jako 0,0,0, a kolor biały jako 255, 255, 255. Pomiędzy tymi krańcowymi przypadkami mieści się cała gama kolorów, zapisywanych przy użyciu wartości pośrednich. Łącznie można zdefiniować więcej niż 16,7 mln (mieszając trzy barwy, możemy otrzymać 16 777 216 kolorów) różnych barw, czyli więcej niż potrafi rozróżnić ludzkie oko (jest to około 10 mln).

Jakkolwiek w systemie barwnym RGB można zdefiniować dowolny kolor w spośród 16,7 mln dostępnych barw, tak nie zawsze wyświetlacz urządzenia bądź karta graficzna urządzenia mogą być wstanie go wyświetlić. Te 16,7 mln to tak zwany kolor 24-bitowy. Wartość każdej z trzech składowych barwnych systemu RGB zapisuje się przy użyciu 8 bitów, razem jest więc 3X8=24 bity. Jeżeli wyświetlacz pracuje w kolorze 8 lub 16 bitowym, potrafi wyświetlić odpowiednio 256 lub 65 536 barw. Gdy zażądamy wyświetlenia takiego koloru z 24 bitowej gamy barw, którego mu brakuje, spróbuje on zastąpić brakujące, najbardziej zbliżonym, lub w drugim przypadku wyświetli wzorek z różnokolorowych pikseli, które łącznie mają stworzyć wrażenie potrzebnej barwy.